Geluidsenergie wordt al tientallen jaren gebruikt in de medische wetenschap, bijvoorbeeld het gebruik van ultrageluid (gebruik van hoge frequenties) is niet weg te denken uit de moderne gezondheidszorg.

Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw heeft een groep Finse professoren onderzoek gedaan naar het gebruik van laagfrequente geluidsgolven bij behandeling van verschillende lichamelijke en geestelijke klachten. In eerste instantie is de technologie ontwikkeld voor behandeling van kinderen met een lichamelijke en verstandelijke handicap. Het bleek dat zij minder onrustig werden, een betere motoriek van de ledematen kregen en hun slaappatroon verbeterde.
Verdere ontwikkeling en onderzoek toonden aan dat op een veel breder gebied zeer positieve resultaten kunnen worden behaald.

Wat is physioacoustic therapie?

Physioacoustic therapie maakt gebruik van laagfrequente geluidstrillingen. Geluid wordt al lange tijd gebruikt inde reguliere gezondheidszorg. Het meest bekend is het werken met hoogfrequente geluidstrillingen. Deze worden bijvoorbeeld gebruikt om nierstenen te vergruizen en o.a. in de fysiotherapie wordt al decennia lang gewerkt met ultrasone therapie of echografie. Hiervan is echter bekend dat langdurige blootstelling aan onaangepast hoge frequenties ernstige weefsel- en neurologische schade kan veroorzaken.
Eind jaren ’80 van de vorige eeuw is een groep Engelse en Scandinavische wetenschappers op zoek gegaan naar een alternatief voor de hoogfrequente geluidstrillingen. Zij vonden in de laagfrequente geluidstrillingen, tussen 27 en 113 Hertz, veel overeenkomstige positieve effecten met de hoogfrequente trillingen, echter zonder de negatieve en schadelijke gevolgen.

De geschatte eigenfrequenties van vele bind,- zenuw,- en spierweefsels zijn bekend, dankzij onderzoek dat gedaan is in de fysiotherapie. Onderzoekswerk in het Karolinska in Stockholm heeft aangetoond at dit basisprincipe geldig is. Professor T. Lundeberg heeft bewezen dat trillingen bruikbaar zijn bij de behandeling van spierpijn (Lundeberg et al. 1987). Door de combinaties van meerdere frequenties in één behandelprogramma kunnen specifieke klachten en/of lichaamsdelen worden behandeld.

In de physioacoustic therapiestoel zijn 6 hoogwaardige speakers verwerkt welke via een versterker verbonden zijn met een handbediening en een computer softwareprogramma. Er bevinden zich 2 speakers bij de onderbenen, 2 bij de bovenbenen, 1 bij de rug en 1 bij de nek.

Physioacoustic therapie gebruikt het geluid op 2 manieren:

• Het afspelen van een specifieke toon (eigenfrequentie) zorgt voor een reactie in het betreffende weefsel. Het weefsel gaat resoneren (ongedwongen meetrillen). Dit activeert lokaal de doorbloeding, het zelfhestellend vermogen en het ontspant het betreffende weefsel.
• Het volume zorgt voor een vibratie welke een drukverplaatsing teweegbrengt. Je merkt het als je je hand voor een grote speaker thuis of in de discotheek houdt. Bij voldoende volume is een luchtstroom te voelen. Dit wordt luchtdrukverplaatsing genoemd. Stel je nu voor dat een grote speaker op de bodem van een zwembad ligt. Het afspelen van geluid veroorzaakt rimpels op het wateroppervlak. Al het water boven de speaker wordt door het geluid in beweging gebracht. Hetzelfde principe vindt plaats in het lichaam, dat uit 70% vocht bestaat. Door de unieke mogelijkheid om de richting van de golfbeweging, de geluidstrillingen van Physioacoustic therapie teweegbrengt, te sturen worden de bloed- en lymfecirculatie gestimuleerd.

Een behandelprogramma bestaat uit maximaal 15 stappen. En stap duurt 1 of meerdere minuten (gemiddeld 2 tot 3 minuten). Voor iedere stap kan o.a. een frequentie gekozen worden, om zo meerdere weefsels te prikkelen en aan te zetten tot herstel en ontspanning. Wanneer bijvoorbeeld de rug behandeld wordt, worden lage frequenties ingezet voor de grote spierweefsels, en de hoge frequenties voor de kleinere, stabiliserende spieren tussen de weefsels.